Achtste week van onze voettocht naar Santiago de Compostela

Hier geven we dus een korte beschrijving van de achtste week van onze tocht, ofwel van het verblijf in Santiago de Compostela, ons tochtje naar Finisterra en onze thuisreis.

Zondag 8 september: Santiago de Compostela.

Wij hebben heerlijk geslapen. ‘s Nachts heeft Ginie veel last van haar been gehad, dat zal wel weer beter gaan, als we deze dag niet te veel hoeven te klimmen en te dalen. Om half 9 ging André op brood uit, maar de panaderia was nog gesloten. We hadden gelukkig nog wat oud brood, daar hebben we een eitje bij gebakken met een sapje en oploskoffie erbij. Goed ontbijtje en ook weer heerlijk dat je dat hier zelf kunt regelen.

Toen gingen we op weg naar het pelgrimsbureau. Maar eerst langs de huiskamer. Daar hebben we gezegd dat we graag nog tot woensdag willen bijboeken. Zij belden voor ons met Maria om het te regelen. 

Bij het pelgrimsbureau hebben we nog ruim een half uur moeten wachten voordat we aan de beurt waren.

Daarna zijn we naar de kathedraal gegaan om Jacobus te omhelzen en bedanken voor alle steun en hulp onderweg.

Toen we later voorbij het pelgrimsbureau kwamen stonden er dikke rijen met pelgrims. Wat waren wij blij dat wij vroeger waren. Maar ja het is zondag en dan komen er altijd veel pelgrims aan. 

Verder zijn we op zoek gegaan om een medaille te vinden van Jacobus, dat was ons door iemand gevraagd. Dat viel nog niet mee. We hebben zowat alle winkeltjes gehad en niets geschiktst gevonden. Later, toen we het al opgegeven hadden, zagen we er een bij een boekingskantoortje liggen die we wel mooi vonden en hebben die gekocht. Na ergens koffie te hebben gedronken zijn we naar huis gegaan. 

We zagen nog een Maria processie waarbij mensen het beeld van Maria door de straten van Santiago droegen. Het was tenslotte 8 september de geboortedag van Maria.

Thuis hebben we heerlijk uitgerust en een broodje op dat we in de stad hadden gekocht. Om 3 uur zijn we weer de stad in gegaan om een terrasje te pikken. Het was er erg druk. We zagen ontzettend veel pelgrims de stad in komen van alle kanten. Te voet of met de fiets.

We kwamen de Australische vrouw van een paar dagen geleden ook nog tegen. We hebben deze keer weinig met de andere pelgrims. Dat komt waarschijnlijk omdat we er weinig tegen zijn gekomen en dan ook nog maar één of twee keer. Niet dat we het missen we genieten samen ook heel erg.

Onderweg hebben we nog een geweldig operagezang gehoord. En dat klonk onder de gewelven van de poort fantastisch. Ze wisten wel waar ze moesten gaan staan. 

Toen we thuis waren kwam Maria nog langs om de was te brengen. We hebben gelijk betaald voor de andere twee dagen. Ze was er blij mee. 

We hebben Joep en Yvonne een smsje gestuurd om te vragen wie ons op kon halen. Ze zullen het onderling regelen. Dat komt best in orde. 

Maandag 9 september: Santiago de Compostela - Finisterre.

met de bus

De naam Finisterre betekent, het einde van de wereld, oftewel daar waar de wereld ophoudt. Volgens de overlevering kreeg de Kaap deze naam toebedeeld door de Romeinen die dachten dat de westelijke wereld tot aan het einde van dit schiereiland reikte en niet verder. De Kaap vormt het uiteinde van een klein schiereiland met een lengte van circa 3 kilometer en is tegenwoordig ook het eindpunt van de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela. Een andere verklaring zou zijn dat Jezus de apostel Jakob naar het einde van de wereld (Finisterre) stuurde om het geloof te verkondigen. Menige pelgrim verbrandt op deze rotspunt - als einde van zijn of haar lange tocht - al zijn kleren.

Omdat we vonden dat we genoeg gelopen hadden zijn we met de bus naar Finisterre gegaan. 

De bus vertrok om 9 uur en zat bijna helemaal vol. Veel pelgrims die hetzelfde deden als wij. De rit duurde ongeveer twee uur en drie kwartier. Het was een bijzonder mooie tocht langs de kust met al zijn mooie baaitjes en leuke dorpjes waar wij doorheen kwamen. 

We hebben er volop van genoten. In Finisterre aangekomen hebben we eerst koffie op en hebben we gezellig met 3 Nederlandse dames zitten praten die de Portugese route gelopen hebben vanuit Porto.

Daarna zijn we aan de drie km. begonnen naar het uiterste puntje. In het dorp zelf was het nog behoorlijk klimmen, maar eenmaal het dorp uit ging het geleidelijk aan naar boven. Wel weer erg mooi.Mooie uitzichten over de zee. Het was best wel druk op de weg, maar de auto’s reden gelukkig rustig. Een fatsoenlijk voetpad was er ook niet dus moesten we aan de kant van de weg lopen.

Een slimme man die langs de weg woont, heeft zijn huis opgeverfd met pelgrims en schelpen. Hij heet iedereen welkom en schrijft erbij dat dit het einde van de weg is. Er stond ook een bordje bij dat als je foto’s wil maken je geld in het mandje moet gooien. Dat mandje hing aan een touw, zodat hij het naar boven kon trekken.

Vlak bij het eindpunt stond een paal waarop stond dat het nog 0 km was. Helemaal op de uiterste punt zaten beneden de jonge pelgrims die daar wat kleren of schoenen verbrandden. 

Nadat we het eindpunt gezien hadden gingen we weer 3 km. terug naar het dorp. Het was inmiddels tijd om wat te eten. Heerlijk vissoep, chiperones (inktvis) en meloen toe.

Toen het bijna 3 uur was hebben we gauw afgerekend. Misschien konden we de bus nog wel halen. Toen we bij de bushalte kwamen was er geen bus te zien en 5 minuten later nog steeds niet. Dan hebben we hem gemist, dachten we. Toen zijn we lekker op een bankje gaan zitten, hebben naar de zee gestaard en een klein dutje gedaan. 

De volgende bus zou pas om kwart voor vijf gaan. Dat is best een lange tijd om te wachten. Dus gingen we maar weer naar een café om een ijsthee te drinken. Toen het kwart voor 5 was kwam er een bus aan. Wij erheen, maar het bleek niet de bus naar Santiago te zijn. “Dan moet u naar boven, aan het einde van de straat staat de bus”. Wij snel weer bergop een ja hoor de bus stond er. Waarschijnlijk was dat om 3 uur ook zo geweest, maar dat wisten wij niet.

De terugreis verliep voorspoedig.

Toen we terug kwamen in Santiago hebben we nog wat inkopen gedaan en waren rond half 8 thuis. Onze gastvrouw kwam nog even binnen om te vertellen dat er 2 pelgrims op de andere kamer zouden komen een chico en een chica.

Leuke Spaanse jongelui Merche en Anna. Hij vond het leuk om alles over de cultuur van het land te vertellen. Ginie kon het best volgen als ze maar niet alle twee tegelijk spraken. Ook kreeg ze nog een beetje Spaanse les. Hij verbeterde af en toe iets als ze het verkeerd zei. Ze bleven maar 1 nacht. 

Na onze uitgebreide kennismaking zijn wij gaan eten. We hadden geen zin de stad in te gaan, en hadden in de Rua San Pedro schuin tegenover de huiskamer van de lage landen een leuk restaurantje gezien.

Daar hebben we gezellig, in de kelder, gegeten het was niet druk, dus we kregen alle aandacht. We hebben weer vissoep op en biefstuk.

Toen we klaar waren, was het nog te vroeg om naar bed te gaan dus zijn we toch nog de stad in geweest op zoek naar deze muzikanten. Wij weten dat ze elke avond spelen onder de bogen tegenover de kathedraal Het is gezellige meezing muziek van over de hele wereld. Dus voor elk wat wils.

Dinsdag 10 september: Santiago de Compostela.

We hebben vandaag weer lekker rustig aan gedaan. Voordat we de stad ingingen zijn eerst even bij het pelgrimsbureau langs geweest om te bedanken voor de hulp en nog even een foto van Vreni en Jan te maken.

Toen op naar de koffie. Daar in dat koffiehuis zaten ook de 2 Spaanse jongelui die bij ons geslapen hebben. 

Toen we buiten kwamen begon het te miezeren. Wij zijn toen maar naar huis gegaan. Het bleef gelukkig niet regenen en ‘s middags zijn we dan ook weer de stad in gegaan. We zijn uitgebreid de parador gaan bekijken. Dat is een zeer lux hotel. Je kunt er bovendien, als jij bij de eerste tien pelgrims van de dag bent en je compostella kunt laten zien, gratis eten krijgen. 

We hebben de boel maar eens goed bekeken. Te chique en te lux voor ons.

Geef ons maar het knusse kleine restaurantje waar we ‘s avonds gegeten hebben. Waar ze ons overigens wel probeerden op te lichten. We kregen een rekening van € 33,00. Toen we er iets van zeiden werd het ineens € 26,00. En dat was precies wat we zelf ook uitgerekend hadden. Daarna gingen we naar huis en onze rugzakken voor morgen inpakken.

Woensdag 11 september: Santiago de Compostela - Madrid.

met de trein

We gingen op tijd naar het station en hebben daar ontbeten en koffie gedronken. Ook hebben we daar broodjes gekocht voor onderweg. De treinreis duurde nl. meer dan 5 uur. Het was een mooie reis door de bergen en door meer dan 100 tunnels. 
Toen we in Madrid aankwamen hebben we kaartjes gehaald voor de trein naar de luchthaven. Die hoefden we op vertoon van onze andere kaartjes niet te betalen. Bij de luchthaven aangekomen hebben we de hotel-pendelbus genomen naar het Ibis hotel. Toen we ‘s avonds gingen eten bij de bar waar we ook in mei gegeten hadden, herkende de barman ons en wist nog precies waar we toen gezeten hadden.  

Donderdag 12 september: Madrid - Berkel-Enschot.

met het vliegtuig

We hebben een fijne thuisreis gehad en in Eindhoven stond Yvonne die ons op kwam halen.
De tocht is geweldig geweest, vooral het gedeelte tussen Zamora en Bragança. Jammer dat we het Portugese gedeelte af moesten breken. Maar wie weet.......
We hebben daar enorm genoten van de ongerepte natuur. Het weer was geweldig, zei het soms te warm in de middag en met maar één dag regen mogen we zeker niet mopperen.